Często zadawane pytania (FAQs) - Szukane hasło: Współczyn...

Poniższe programy i rozszerzenia są szczególnie przydatne w przypadku projektów konstrukcji drewnianych.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji szkieletowych
• : Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, wymagany jest program RFEM. Unikalne w tym programie opcje umożliwiają analizę elementów z drewna klejonego warstwowo lub krzyżowo, a także obiektów zakrzywionych.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji drewnianych

Z rozszerzeniem [[#/pl/produkty/rfem-fea-software/add-ons-for-rfem-6/design/timber-design/timber-design-strength-and-stability Projektowanie konstrukcji drewnianych można wczytać elementy drewniane modelu. Obliczenia specyficzne dla normy obejmują zarówno pręty (zginane belki, słupy) jak i powierzchnie (płyty, ściany). W przypadku słupów analiza stateczności jest przeprowadzana według metody pręta zastępczego lub według analizy drugiego rzędu.

Obliczenia w stanie granicznym nośności, użytkowalności i odporności ogniowej są możliwe zgodnie z następującymi normami:

• EN 1995 – wraz z załącznikami krajowymi
• SIA 265
• NTC
• NDS
• CSA O86
• GB 50005
• AS 1720

W obliczeniach odporności ogniowej zwęglenie przekroju jest uwzględniane zarówno w obliczeniach, jak i w obliczeniach.

Rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe

W przypadku programu RFEM dostępne jest rozszerzenie Powierzchnie wielowarstwowe , które analizują konstrukcje warstwowe i warstwowe ze zdefiniowanymi przez użytkownika konstrukcjami warstwowymi. Umożliwia to wymiarowanie np. płyt z drewna klejonego krzyżowo.

Jeżeli określone warstwy wykazują nieliniowe zachowanie materiału, można im przypisać odpowiednie właściwości. Ponadto za pomocą tego rozszerzenia można również analizować powierzchnie zakrzywione.

Dodatkowe rozszerzenia

Istnieją inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu specjalnych wymagań konstrukcji drewnianej.

Jeśli potrzebujesz analizy sejsmicznej lub drgań, rozszerzenia zapewniają dzięki wydajnym narzędziom do analizy statyczno-wytrzymałościowej i wymiarowania. Dodatek Analiza modalna wł. umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych i w połączeniu z Spektrum odpowiedzi Analiza umożliwia również przeprowadzanie analiz sejsmicznych według wielu norm.

Jeżeli projektowany budynek ma skomplikowaną bryłę, w której obciążenia wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiągają swoje granice, program RWIND Program RWIND pomoże: Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet w przypadku budynków o bardzo złożonych kształtach.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą rozszerzenie oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analizy-dodatkowe/analiza-etapow-budowy Analiza etapow budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: duże wielokondygnacyjne konstrukcje drewniane.

Modelowanie turbulencji to krytyczny aspekt obliczeniowej dynamiki płynów (CFD), który ma na celu przewidywanie zachowania przepływów turbulentnych. Turbulence models are essential for designing efficient and safe engineering applications, such as wind-structure interaction in order to structural analysis and design. Among the various approaches to turbulence modeling, three popular models are the Reynolds-Averaged Navier-Stokes (RANS), Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes (URANS), and Delayed Detached Eddy Simulation (DDES). Each model has its own unique features and applications.

RANS (Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

The RANS approach is one of the most common methods used in turbulence modeling. It involves averaging the Navier-Stokes equations over time, which effectively smooths out the fluctuations of turbulence to provide a steady-state solution. This method simplifies the computational requirements significantly and is particularly useful for applications where the flow is steady or mildly unsteady. RANS models are extensively used in industrial applications due to their robustness and low computational cost. However, they can be less accurate in predicting complex flows with significant separation or strong unsteadiness.

URANS (Unsteady Reynolds-Averaged Navier-Stokes)

URANS extends the RANS approach by allowing for time-dependent changes in the flow field, making it capable of capturing unsteady phenomena. It still utilizes the Reynolds averaging of the Navier-Stokes equations but does not average the flow in time as strictly as RANS. This means URANS can model larger-scale transient flow features and oscillatory behaviors, which are typical in many practical engineering systems, such as vortex shedding from building corners. While URANS improves upon RANS in terms of capturing unsteadiness, it still employs eddy-viscosity models that may not adequately resolve finer turbulent structures.

DDES (Delayed Detached Eddy Simulation)

DDES is a hybrid approach that combines RANS and Large Eddy Simulation (LES) methodologies. In regions of the flow where the boundary layer is attached, DDES behaves like a RANS model, providing computational efficiency. In regions where the flow detaches and larger turbulent structures dominate, DDES switches to an LES mode, which resolves these structures more accurately. This method is particularly useful in complex flows involving flow separation, reattachment, and wake regions, such as building edges and corners. DDES offers a good balance between computational expense and accuracy, particularly in simulating high Reynolds number flows with significant unsteady and separated regions.

Uwagi końcowe

Choosing the right turbulence model depends largely on the specific requirements of the problem at hand, including the flow characteristics, accuracy needs, and available computational resources. RANS models are suitable for simpler, steady flows, while URANS provides better handling of unsteady phenomena. DDES, although computationally more demanding than RANS or URANS, offers superior accuracy in cases involving complex, unsteady separated flows. Each of these models has contributed significantly to advancements in fluid dynamics simulations, supporting engineers and researchers in developing more effective and efficient technological solutions.

Skręcanie skrępowane nie jest w normach uwzględniane w obliczeniach stateczności dla metody pręta zastępczego ani metody ogólnej. Ostrzeżenie informuje użytkownika o tym fakcie.

Przede wszystkim należy przeanalizować wielkość naprężenia lub momentów skręcających. Bardzo małe momenty skręcające w prętach, które mają zostać zwymiarowane, często uniemożliwiają zastosowanie pewnych formatów obliczeniowych. Aby je pominąć i pominąć ostrzeżenie, można zmienić wartości graniczne w konfiguracji stanu granicznego nośności. Nie ma podstaw normatywnych dla tej wartości granicznej, a zatem nie ma ogólnej specyfikacji. Dowiedz się więcej tutaj:
Pominięcie skręcania

W przypadku przekrojów otwartych można ogólnie założyć, że działające momenty skręcające nie są przenoszone przez skręcanie pierwotne, ale przez skręcanie wtórne (skręcanie skrępowane). W programach RFEM 6 i RSTAB 9 siły wewnętrzne są początkowo określane tylko przy użyciu sześciu stopni swobody, bez uwzględniania deplanacji. W przypadku małych momentów skręcających oczywistym wydaje się pominięcie naprężeń skręcających w obliczeniach. Jednak w przypadku dużych momentów skręcających należy przeprowadzić obliczenia z uwzględnieniem siedmiu stopni swobody, aby uwzględnić również wpływ momentu skrępowanego i drugorzędnych naprężeń stycznych skręcających. Dzieje się tak na przykład dzięki rozszerzeniu Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody) dla RFEM 6/RSTAB 9 wersja zostanie wydana każdej firmie.

Zbrojenia można modelować za pomocą zwolnień liniowych w następujący sposób:

• Utwórz linię o zaplanowanych wymiarach dźwigara.
• W tym celu należy otworzyć okno dialogowe 'Edytować linię' i przydzielić do linii pręt o przekroju planowanego zbrojenia.
• Utwórz nowe zwolnienie liniowe w podfolderze 'Obiekty specjalne', klikając je prawym przyciskiem myszy.
• W otwartym w ten sposób oknie dialogowym można najpierw wybrać utworzoną wcześniej linię, a następnie utworzony pręt (patrz ilustracja).
• Utwórz nowy typ zwolnienia liniowego i wprowadź odpowiednie warunki podparcia w oknie dialogowym zgodnie z planowanym zbrojeniem i łącznikami.

• Należy wybrać pierwotną linię i powtórzyć kroki 2-5, aby utworzyć drugie zbrojenie (w przypadku przekrojów niesymetrycznych odpowiedni przekrój powinien być ustawiony pod kątem 180°).
• Przypisz przekrój podciągu do oryginalnej linii.
• Do belek zbrojeniowych można teraz przypisać odpowiedni mimośród.

Kolejna możliwość zastosowania zbrojenia jest opisana w poniższym FAQ:

Na naszej stronie internetowej można znaleźć artykuł na temat elastycznych połączeń drewnianych:

Tak, można kontrolować rozkład obciążenia, ustawiając naprężenia graniczne dla bardzo wysokiego lub małego rozciągania.

Opcja Preferowana siatka Niezależna umożliwia tworzenie siatek ES między różnymi obiektami, które są od siebie niezależne.

pod warunkiem, że obiekty te są ze sobą zintegrowane.
Technika ta umożliwia tworzenie indywidualnej siatki ES dla różnych obiektów. W ten sposób można zredukować liczbę elementów skończonych i skrócić czas obliczeń.

Jako bardzo dobry przykład można podać płytę stropową na masywie gruntowym. W tym przypadku można modelować bryłę masywu gruntowego przy użyciu grubszej siatki ES i jednocześnie zagęszczć siatkę ES płyty stropowej.

W celu zdefiniowania jednoosiowego przenoszenia obciążenia dla płyty, można przypisać do powierzchni właściwości ortotropowe. W ten sposób można kontrolować sztywności dla określonych kierunków, tak aby obciążenia były przenoszone głównie w jednym kierunku. Masz dwie możliwości.

Grubość ortotropowa dla materiału izotropowego

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji Grubość z materiałem należy kliknąć przycisk po prawej stronie , , aby utworzyć nową grubość.
• W oknie dialogowym 'Nowa grubość' należy wybrać typ grubości Ortotropia kształtu.

• Przejdź do zakładki 'Ortotropia kształtu'. Domyślnie ustawiony jest typ ortotropii Grubości efektywne.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia należy wprowadzić grubości efektywne jako właściwości ortotropowe w taki sposób, aby sztywność w żądanym kierunku podpory głównej była bardzo duża i bardzo mała w drugim kierunku.

• W celu uwzględnienia ciężaru własnego można zastosować zdefiniowaną przez użytkownika fikcyjną grubość, odpowiadającą całej grubości powierzchni.
• Kliknij OK, aby zapisać grubość.
• Ponowne kliknięcie OK w oknie dialogowym 'Edytować powierzchnię' powoduje przypisanie grubości płyty.

Ortotropowy model materiałowy dla stałej grubości

• Dwukrotne kliknięcie powierzchni wywołuje okno dialogowe do edycji płyty.
• W sekcji okna dialogowego Materiał grubości należy kliknąć przycisk po prawej stronie , aby utworzyć nowy materiał.
• W oknie dialogowym 'Nowy materiał' należy w zwykły sposób wybrać materiał z biblioteki. Zmieniasz jednak Model materiałowy na Ortotropowy | Liniowo sprężysty (powierzchnie) (1). Należy również aktywować opcję Materiał zdefiniowany przez użytkownika (2).

• Przełącz na 'Ortotropowy | zakładka Liniowo sprężysty (powierzchnie)'.
• W przypadku jednoosiowego przenoszenia obciążenia zmień moduł sprężystości drugorzędnego kierunku obciążenia na bardzo małą wartość. Można również określić bardzo małe wartości modułów ścinania w kierunku podpory drugorzędnej. Ponadto, należy ustawić współczynniki Poissona's na zero.

• Kliknij OK, aby zapisać materiał.
• Po ponownym kliknięciu OK w oknie dialogowym 'Edytuj powierzchnię', można przypisać materiał płyty.

Jeżeli nie można utworzyć powierzchni Rhino za pomocą typ geometrii, nie zostanie on przeniesiony. Dzieje się tak na przykład w przypadku powierzchni zakrzywionych z więcej niż czterema liniami granicznymi. W historii poleceń Rhino (_CommandHistory lub kombinacja klawiszy F2) znajduje się lista ostrzeżeń i błędów wyświetlanych podczas procesu transferu:

Symulacja metodą obliczeniowej dynamiki płynów (CFD) jest cennym narzędziem w różnych dziedzinach inżynierii, projektowania i badań. W poniższym tekście podkreślamy niektóre z najważniejszych zalet symulacji CFD .

Efektywna kosztowo

Korzystanie z symulacji CFD w dużych lub złożonych układach konstrukcyjnych jest znacznie bardziej opłacalne niż przeprowadzanie eksperymentów fizycznych. Na przykład cyfrowa symulacja przepływu wiatru eliminuje koszty produkcji prototypów, zabezpieczenia obiektów testowych i korzystania ze specjalnego sprzętu.

Oszczędność czasu w symulacjach CFD

Dzięki symulacji CFD można również zaoszczędzić czas w procesie analizy. Szybka konfiguracja i wykonanie odbywa się za pomocą kilku kliknięć, dzięki czemu oszczędza się znacznie więcej czasu niż konfigurowanie testu fizycznego. W ten sposób inżynierowie mogą korzystać z większej liczby iteracyjnych procesów analitycznych . Przetestuj swoje szkice w środowisku wirtualnym i udoskonalaj cyfrowo wszystkie aspekty, zanim ostatecznie zdecydujesz się na odpowiedni fizyczny prototyp.

Szczegółowa wizualizacja

CFD przedstawia na przykład schematy przepływu, rozkłady ciśnienia i inne istotne zjawiska fizyczne , których zweryfikowanie eksperymentalne byłoby trudne lub niemożliwe. Te dodatkowe informacje zapewniają jeszcze lepszy wgląd w dane techniczne projektu.

Skalowalność symulacji CFD

Kolejną zaletą symulacji CFD jest dowolna skalowalność bez większego wysiłku. Chcesz przeanalizować różne rozmiary lub konfiguracje analizy? W cyfrowym tunelu przepływowym jest to łatwo możliwe bez żadnych fizycznych zmian lub bez tworzenia nowych prototypów. Symulacja CFD zapewnia szerszy zakres scenariuszy i parametrów analizy.

Zrównoważony rozwój dzięki symulacjom CFD

Redukując potrzebę budowy fizycznych prototypów i przeprowadzania mniejszej liczby eksperymentów dzięki symulacji CFD, zyskujesz kolejną z zalet symulacji CFD. Niższe zużycie energii i produkcja odpadów są idealnym rozwiązaniem dla osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju, takich jak zmniejszenie kosztów materiałów i aspektów środowiskowych.

Złożoność i dokładność

Cyfrowy tunel aerodynamiczny umożliwia dokładne modelowanie złożonych geometrii i interakcji płynów. Byłoby to trudne do odtworzenia w układzie eksperymentalnym. Dokładność CFD umożliwia analizę subtelnych efektów i interakcji w kontrolowanym środowisku. Jednocześnie program zapewnia złożone analizy, które pomagają w zrozumieniu i optymalizacji układów konstrukcyjnych.

Symulacje CFD są szczególnie przydatne, gdy dobrze rozumiesz leżące u ich podstaw modele i założenia. Aby uzyskać ogólny wynik, najlepszym sposobem jest połączenie symulacji CFD i testów eksperymentalnych. Daje to możliwość pełnego określenia zachowania konstrukcji w sytuacjach przepływu.

Szukasz sposobu na przeprowadzenie symulacji CFD dla swoich projektów ? Wydajny RWIND to samodzielny program, który umożliwia przeprowadzanie symulacji przepływu w różnych sytuacjach. Tutaj można znaleźć więcej informacji na temat najnowszej generacji oprogramowania: RWIND 2 .

W przypadku projektów z betonu zbrojonego odpowiednie są następujące programy i rozszerzenia.

Program główny

Do zamodelowania konstrukcji i określenia sił wewnętrznych potrzebny jest jeden z programów głównych. W zależności od obszaru zastosowania można zastosować program RSTAB 9 lub RFEM 6.

• RSTAB: Analiza płaskich lub przestrzennych konstrukcji belkowych
• RFEM: Analiza elementów skończonych konstrukcji płytowych, ściennych, powłokowych i prętowych

Jeżeli model zawiera elementy powierzchniowe, takie jak płyty i ściany, oprócz elementów w kształcie prętów, potrzebujesz programu RFEM.

Rozszerzenie Projektowanie konstrukcji betonowych

Dzięki Wymiarowanie betonu oblicz elementy z betonu zbrojonego w modelu. Specyficzne dla normy obliczenia uwzględnia nie tylko pręty (zginane belki, słupy) i powierzchnie (płyty, ściany), ale także obszary powierzchni, w których istnieje ryzyko przebicia. Dla słupów przeprowadzana jest analiza stateczności zgodna z metodą nominalnej krzywizny.

Zbrojenie może zostać zdefiniowane przez użytkownika lub zdefiniowane przez program. Przy spełnieniu tych warunków podstawowych można przeprowadzić obliczenia stanu granicznego nośności i użytkowalności zgodnie z jedną z poniższych norm:

• EN 1992 – wraz z załącznikami krajowymi
• ACI 318
• CSA A23.3
• SP 63.13330

Rozszerzenie umożliwia również analizę deformacji zarysowanych powierzchni żelbetowych (stan II) przy użyciu metod aproksymacyjnych opisanych w normach. Można uwzględnić usztywnienie przy rozciąganiu oraz pełzanie i skurcz.

Dodatkowe rozszerzenia

W przypadku specjalnych wymagań dla konstrukcji z betonu zbrojonego dostępne są inne rozszerzenia i rozszerzenia, które pomogą Ci w rozwiązaniu zadania.

Aby użyć przekroju, który nie znajduje się w obszernej bibliotece przekrojów programu RFEM 6 lub RSTAB 9, należy użyć programu RSECTION Program dodatkowy ]] pomoże w modelowaniu przekroju wraz ze zbrojeniem. Przekrój ten będzie można następnie wymiarować w zwykły sposób za pomocą rozszerzenia Projektowanie konstrukcji betonowych.

W przypadku konieczności przeprowadzenia analizy sejsmicznej lub analizy drgań, rozszerzenia dla to wydajne narzędzia do analizy statyczno-wytrzymałościowej i projektowania. Analiza modalna Rozszerzenie umożliwia obliczanie częstotliwości drgań własnych oraz w połączeniu z rozszerzenie-analiza-spektrum/analiza-odpowiedzi w wielu normach.

Jeżeli planujesz budynek o skomplikowanej bryle, w której określanie obciążeń wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiąga swoje granice, program dodatkowy -software/rwind RWIND wspiera: Dzięki analizie CFD obciążenia wiatrem mogą być określane nawet w przypadku bardzo złożonych kształtów budynków.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla obliczeń wynikają z określonych etapów budowy, należy rozważyć modelowanie za pomocą funkcji rozszerzenie-programy-do-analizy-statyczno-wytrzymalosciowej. rfem/dodatki-dla-rfem-6/analiza-dodatkowa/analiza-etapow-budowy Przeprowadź analizę etapów budowy. Rozszerzenie Model budynku ułatwia wprowadzanie: dużych wielokondygnacyjnych konstrukcji betonowych.

Podstawowe rozszerzenia

Do wymiarowania konstrukcji stalowych oprócz programu RFEM lub RSTAB potrzebne są następujące rozszerzenia:

• Projektowanie konstrukcji stalowych
• Rozszerzenie Analiza naprężeniowo-odkształceniowa
• Stateczność
• Połączenia stalowe

Z rozszerzeniem oprócz wymiarowania przekroju normalnego można przeprowadzić również analizę stateczności (wyboczenie i zwichrzenie).

Rozszerzenie Analiza naprezeniowo-odksztalceniowa zapewnia można również obliczać odkształcenia w prętach, powierzchniach i bryłach.

Konstrukcje stalowe są zazwyczaj smukłe, dlatego stateczność odgrywa ważną rolę. Za pomocą Stateczność konstrukcji do obliczenia długości efektywnych a współczynniki obciążenia krytycznego wymagają dokładnej analizy stateczności.

Precyzyjne i elastyczne modelowanie połączeń między prętami dzięki Rozszerzenie Połączenia stalowe. Połączenia muszą być obciążone nie tylko w głównej płaszczyźnie nośnej. Nawet jeżeli połączenie jest obciążone względem "słabej osi", można je zwymiarować za pomocą tego rozszerzenia.

Dodatkowe rozszerzenia

Jeśli masz specjalne wymagania dotyczące wymiarowania konstrukcji stalowych, dostępne są inne rozszerzenia i programy dodatkowe, które pomogą Ci w rozwiązywaniu specjalnych zadań.

Aby użyć przekrojów, które nie są dostępne w obszernej bibliotece przekrojów programu RSTAB 9 i RFEM 6, należy dodać Program RSECTION jest pomocny podczas modelowania przekrojów i obliczania właściwości przekrojów.

Jeśli chcesz przeprowadzić analizę zwichrzenia przy użyciu dokładniejszej i bardziej ekonomicznej metody z uwzględnieniem 7 stopni swobody, potrzebujesz Rozszerzenie/add-ons-for-rfem-6/additional- analysis/skręcanie-skrępowane-7-stopni-wolności Skręcanie skrępowane.

Jeżeli podczas określania sił wewnętrznych konieczne jest uwzględnienie uplastycznienia materiału, można użyć opcji analiza/nieliniowe-zachowanie-materialu Użyj rozszerzenia Nieliniowe zachowanie materiału.

Rozszerzenie Analiza modalna umożliwia przeprowadzanie obliczeń częstotliwości drgań własnych i drgań sejsmicznych wraz z analizy/analiza-spektrum-odpowiedzi rozszerzenia Analiza spektrum odpowiedzi w wielu normach.

Jeżeli planują Państwo budynek o złożonej bryle, w której określanie obciążeń wiatrem zgodnie z odpowiednimi normami osiąga swoje granice, program w tym zakresie może pomóc dodatkowy program RWIND. Za pomocą analizy CFD można określać obciążenia wiatrem nawet dla najbardziej skomplikowanych kształtów budynków.

Jeżeli etapy budowy wpływają na końcowe siły wewnętrzne w konstrukcji lub jeżeli decydujące siły wewnętrzne dla wymiarowania konstrukcji wynikają z określonych etapów budowy, należy to zamodelować w modelu rozszerzenie-oprogramowanie/rozszerzenia-dla-rfem-6/analiza-dodatkowa/analiza-etapow-budowa Analiza etapow budowy.

Rozszerzenie ułatwia wprowadzanie wielokondygnacyjne konstrukcje stalowe.

W przypadku planowania lekkich konstrukcji stalowych, w tym kabli i membran, można skorzystać z rozszerzenia może pomóc -On Form-Finding do określenia kształtu konstrukcji.

Powodem, dla którego czas obliczeń zajmuje trochę czasu przy niewielkim wykorzystaniu procesora komputera, może być użycie solwera iteracyjnego zamiast solwera bezpośredniego. Obie opcje decydują o sposobie rozwiązywania układu równań.

Solwer bezpośredni jest metodą wykorzystującą dekompozycję macierzy, taką jak dekompozycja LU, w celu rozwiązania układu równań w jednym kroku. Takie podejście jest na ogół bardziej niezawodne i może rozwiązać każdy rodzaj problemu, ale może wymagać więcej pamięci i zasobów obliczeniowych, zwłaszcza w przypadku bardzo dużych systemów.
Solwer iteracyjny, taki jak metoda Conjugate Gradient lub GMRES (Generalized Minimal Residual), rozwiązuje układ równań poprzez iteracyjne udoskonalenie rozwiązania.

Metoda solwera, która prowadzi do szybszych wyników, zależy od złożoności modelu oraz wielkości dostępnej pamięci RAM w maszynie. Jeżeli zasoby nie są istotne podczas rozwiązywania dużych, złożonych modeli, wówczas zalecany jest w większości przypadków solwer Direct, który będzie najszybszy. Należy pamiętać, aby zaznaczyć to w Ustawieniach analizy statycznej w programie RFEM 6.

Przyczyn tego błędu może być kilka:

Brakujące zbrojenie powierzchni

Brak zbrojenia w powierzchni, w której znajduje się węzeł przebicia.

Tutaj można przeczytać, jak utworzyć zbrojenie powierzchniowe: Zbrojenie powierzchni

Brakujące wymiary

W programie RFEM 6 geometria węzła przebicia jest zazwyczaj określana za pomocą przekroju połączonego elementu konstrukcyjnego (słup, ściana). Jeżeli strop lub płyta fundamentowa są obliczane niezależnie w ramach analizy pozycyjnej 2D, a zatem w modelu nie istnieją ściany lub słupy w postaci powierzchni lub prętów, program RFEM nie może automatycznie określić wymiarów elementu. W takim przypadku wymiary należy określić ręcznie:

Niepodparte węzły

W przypadku węzłów przebicia, które nie są utrzymywane przez podporę węzłową lub liniową, można zdefiniować wymiary połączonych elementów za pomocą konfiguracji stanu granicznego nośności.

Więcej informacji można znaleźć tutaj: Konfiguracja stanu granicznego nośności (przebicie)

Podparte węzły

W przypadku węzłów przebicia, które są utrzymywane przez podporę węzłową lub liniową stanowiącą połączony element konstrukcyjny, wymiary można określić w ustawieniach podpory.

Więcej informacji można znaleźć tutaj:
Słup fikcyjny (podpora węzłowa) | Fikcyjna ściana (podpora liniowa)

Nieprawidłowe węzły

Jeżeli węzły przebicia znajdują się w środku obciążenia liniowego lub podpory liniowej, to przebicie nie występuje. Z tego względu węzły te nie są sklasyfikowane jako prawidłowe.

Dwie funkcje znane już z programu RFEM 5 "Obciążenie powierzchniowe prętów przy użyciu płaszczyzn" i "Obciążenie powierzchniowe prętów przy użyciu komórek" można znaleźć w programie RFEM 6 w generatorze obciążeń "Obciążenia prętowe z obciążenia powierzchniowego". Płaszczyzny można definiować za pomocą węzłów (zaznaczone na rysunku kolorem zielonym) lub poprzez zaznaczenie komórek (na rysunku kolorem niebieskim).

Rozszerzenie Stateczność konstrukcji nie jest zależne od ustawień w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych. Jest to globalna analiza stateczności całej konstrukcji, w zależności od sposobu utworzenia modelu. Ustawienie Warunki brzegowe jest używane wyłącznie do wymiarowania w rozszerzeniu Projektowanie konstrukcji stalowych.
Aby utrzymać górną półkę, zaleca się użyć obiektów z folderu Typy dla prętów>Podpory prętowe>Panel usztywniający. Obiekty te są odzwierciedlane w wynikach rozszerzeń dla dynamiki i stateczności.
Aby pole ścinania zostało uwzględnione, musi zostać aktywowane poprzez modyfikację konstrukcji dla wybranych przypadków obciążeń lub kombinacji obciążeń.

Nie, nie można dezaktywować asystenta Mia. Jeśli jednak awatar znajduje się w pozycji rozpraszającej, możesz po prostu przesunąć go za pomocą myszy.

Nasz kreator sztucznej inteligencji jest stale rozwijany. W przyszłości Mia będzie znacznie bardziej zintegrowana z programem RFEM i każdego dnia uczy się nowych rzeczy. Naszym celem jest, aby praca z programem RFEM była jeszcze bardziej intuicyjna i łatwiejsza.

Mia oferuje możliwość wykorzystania możliwości modeli dużych języków (LLM) do analizy statyczno-wytrzymałościowej i obsługi programów RFEM 6 i RSTAB 9.

Mia ma już wiele zalet:

Wsparcie 24/7, także w weekendy

Być może znasz tę sytuację również: Projekt, który wciąż wymaga ukończenia. Tuż przed końcem pojawiają się problemy, w przypadku których potrzebujesz pilnego wsparcia, a wsparcie telefoniczne już się zakończyło.

W tej sytuacji Mia może pomóc w znalezieniu rozwiązania.

Lepsza wydajność pracy

Otrzymasz bezpośrednio odpowiedź na swoje problemy. Nie musisz przerywać pracy, dopóki nie odpowiesz na Twoje pytanie.

komunikacja w prawie każdym języku

Mia posiada zintegrowaną funkcję tłumaczenia. Komunikacja w języku, który jest dla Ciebie najłatwiejszy.

Łatwy dostęp do informacji

Nie musisz'przeglądać długich artykułów, aby w końcu znaleźć potrzebne informacje. Zamiast tego otrzymujesz dokładnie te informacje, które są istotne dla Twojego pytania.

Łatwy w użyciu

Po prostu opisz swój problem w języku naturalnym. Nie ma już konieczności tworzenia skomplikowanych zapytań w wyszukiwarce Google i przeszukiwania niezliczonych dokumentów.

Łatwość użytkowania

Funkcja AI w Mia jest bezpośrednio zintegrowana z interfejsem programów RFEM 6 i RSTAB 9, więc dokładnie tam, gdzie pojawiają się pytania. Nie ma już konieczności przełączania się na przeglądarkę i otwierania określonej strony internetowej.

Bezpłatny dostęp

Dzięki Mia otrzymujesz bezpłatny dostęp do zespołu wsparcia technicznego.

Menu kontekstowe zawiera kilka ważnych funkcji, które ułatwiają pracę z programami RFEM 6 i RSTAB 9.

Ustaw Mia na test. Ich odpowiedzi nie zawsze są doskonałe, ale często są zdumiewająco dobre i efektywne. Czy wiecie, że...? Mia ma też poczucie humoru.

Więcej informacji o Mia:

W przypadku wyświetlania widoczności w sposób opisany w instrukcji w rozdziale Widoczności, nieaktywne obiekty zostaną zredukowane w zredukowana liczba i intensywność.

Aby całkowicie ukryć te nieaktywne obiekty, należy dezaktywować pole wyboru Pokaż ukryte obiekty w tle w 'Nawigatorze - Wyświetlanie', w kategorii Ogólne.

Najpierw należy zwrócić uwagę na zakładkę „Przenoszenie obciążenia” podczas edycji powierzchni. Jeżeli kierunek przenoszenia obciążenia jest ustawiony na "Izotropowy | MES" obciążenia są wyświetlane dopiero po obliczeniu przypadku obciążenia lub kombinacji obciążeń, ponieważ muszą one zostać najpierw obliczone w podmodelu. Upewnij się więc, że wyniki są dostępne.

Koncepcja obliczeniowa programu RFEM 6 została zasadniczo zmieniona, dzięki czemu przypadki obliczeniowe nie są już dostępne w rozszerzeniach. Podczas definiowania prętów i powierzchni należy określić, czy przeprowadzić obliczenia, a obiektom przypisać właściwości obliczeniowe. Z tego względu nie jest możliwe przeprowadzenie alternatywnych analiz w tym samym modelu.

Aby zwymiarować niektóre pręty zgodnie z innymi ustawieniami, należy zdefiniować nową konfigurację obliczeniową dla stanu granicznego i odpowiednio przypisać tę konfigurację.

W przypadku wymiarowania zarówno prętów, jak i zbiorów prętów , we właściwościach obiektu można określić, czy każdy pręt ma być rozpatrywany indywidualnie, czy też zbiór prętów ma być analizowany jako obiekt nadrzędny.

Ponadto w programach RFEM 6 i RSTAB 9 istnieje możliwość wymiarowania obiektów o wspólnych właściwościach za pomocą reprezentatywnych.

W przypadku korzystania z programu RFEM 5 lub RSTAB 8, w menu Pomoc należy kliknąć pozycję "RFEM i licencja - informacje". Numer klienta można znaleźć tutaj:

W programie RFEM 6 lub RSTAB 9 należy kliknąć pozycję "Informacje o systemie" w menu Pomoc. Numer klienta można znaleźć tutaj:

W programie RFEM 6 i module dodatkowym 'Wymiarowanie betonu zbrojonego ' obliczenia w betonie zbrojonym włóknami można przeprowadzić zgodnie z DIN EN 1992-1-1 w połączeniu z wytyczną DAfStB' Beton zbrojony włóknami '.

Aby aktywować wymiarowanie powierzchni lub prętów przy użyciu betonu zbrojonego włóknami stalowymi, wystarczy przypisać materiał odpowiedniego typu do powierzchni lub pręta.

W tym celu należy utworzyć nowy materiał typu ' fibrobeton '.

Beton i beton lekki są oznaczone rozszerzeniem „P1/P2”, które oznaczają klasę użytkowania 1 i klasę użytkowania 2.

Klasy wydajności L1 i L2 są wstępnie ustawione na wartości 1,20 i 0,90 (patrz Rys. 02).

Aby móc dostosować te klasy wydajności, można aktywować 'Materiał zdefiniowany przez użytkownika' w zakładce 'Podstawa' materiału w ramach opcji ' Opcje '.

Oznacza to, że pola wprowadzania dla L1 i L2 są dostępne, dzięki czemu użytkownik może dostosować klasy wydajności.

Jeżeli obliczenia są teraz przeprowadzane z użyciem materiału typu 'beton włóknisty' w konstrukcji betonowej 'beton ', obliczenia określone w wytycznych DAfStB dla wymiarowania włókien ' beton ' zmodyfikowany lub uzupełniony, dostosowany. Tę modyfikację weryfikacji można znaleźć w 'Szczegółach obliczeniowych', odnosząc się do wytycznych DAfStB.

nadal nie

Jeszcze jedna uwaga

W przypadku tego typu obliczeń konieczne jest określenie „zwykłego zbrojenia” (zbrojenie prętowe dla pręta, zbrojenie powierzchniowe dla powierzchni), w przeciwnym razie powierzchnie nie mogą zostać zwymiarowane. Oznacza to, że włóknami stalowymi mogą być dodatkowo wzmocnione tylko elementy już zbrojone.

Jeżeli płyta ma być obliczana wyłącznie z betonu włóknistego (bez stalowego wkładu zbrojeniowego), można to zrobić za pomocą modelu materiałowego '

Ta kategoria oddziaływań nie istnieje już w programie RFEM 6 i RSTAB 9.
Konieczne jest oddzielne utworzenie przypadków imperfekcji i przypisanie ich do odpowiedniego przypadku obciążeń lub odpowiedniej kombinacji obciążeń:

Przypadek obciążenia imperfekcją można utworzyć w nawigatorze danych (Imperfekcje → Przypadki imperfekcji → kliknięcie prawym przyciskiem myszy: Nowy przypadek imperfekcji) lub bezpośrednio w oknie dialogowym „Przypadki obciążeń i kombinacje”, patrz rysunek.

W przypadku przekrojów parametrycznych definicja jest w metrach, ponieważ Grasshopper odnosi się do jednostek SI.

Dokładność wyników RWIND i stosunek dokładności do kosztów

Program RWIND został zaprojektowany do szybkiego i łatwego obliczania przepływu wiatru wokół budynków w celu uzyskania wartości ciśnienia na ich powierzchniach i wygenerowania sił obciążeń. Aby osiągnąć ten cel, konieczne było pójście na pewne kompromisy. Jest oczywiste, że te uproszczenia wpływają na dokładność wyników. Zwiększenie dokładności wyników za pomocą drobniejszej siatki i innych ustawień użytkownika w RWIND jest możliwe, ale proces ten może nie być łatwy i wymaga odpowiedniego doświadczenia z symulacjami CFD. Ważnym pytaniem jest, jaki jest akceptowalny stosunek nakładu pracy i kosztów do osiągniętej poprawy dokładności. Zachęcamy do zapoznania się z artykułem CFD Project Accuracy vs. Effort, w którym szczegółowo omówiono to zagadnienie.

RWIND Błąd E315

Wraz ze wzrostem gęstości siatki wymagania dotyczące pamięci i wydajności nie rosną liniowo, ale wraz z^potęgą od³ do 4 (mamy trzy wymiary przestrzenne, a także konieczna jest redukcja kroku czasowego). Prowadzi to nie tylko do znacznego spowolnienia obliczeń, ale również mogą pojawić się różne problemy, zazwyczaj związane ze zbliżaniem się programu do swoich możliwości lub wykorzystywanego sprzętu. Problemy te obejmują również błąd E315 , który wskazuje na ogólną usterkę modułów obliczeniowych OpenFOAM© - taką jak błąd alokacji pamięci, utrata dokładności numerycznej i tak dalej. Konkretne przyczyny uszkodzenia mogą być różne. Więcej szczegółowych informacji można znaleźć w odpowiednim pliku dziennika.

RWIND i jego ograniczenia

Dział obsługi klienta firmy Dlubal zawsze stara się pomóc użytkownikom RWIND, którzy napotkają jakiekolwiek problemy. Jednak symulacje numeryczne przepływu wiatru mogą być bardzo złożone, a wyników zazwyczaj nie można zagwarantować. Wynika to z faktu, że nadal nie ma matematycznego dowodu na istnienie i niepowtarzalność rozwiązania równań Naviera-Stokesa, opisujących ten przepływ, a które RWIND rozwiązuje numerycznie z wykorzystaniem metody objętości skończonych. Chociaż w większości przypadków obliczenia zbieżne są z rozwiązaniem poprawnym, nie można wykluczyć ich niepowodzenia. W przypadku niepowodzenia obliczeń w dużym i złożonym projekcie pomoc może być bardzo czasochłonna. Jeśli są Państwo zainteresowani dodatkowym wsparciem, prosimy o Skontaktuj się z naszym działem sprzedaży.

Wyrażenia regularne umożliwiają przekształcenie kilku obiektów, takich jak np. cała seria przekrojów IPE, za pomocą jednego wpisu.

Przykład

Konwersja np. IPE120 w Tekla na IPE 120 | Euronorm 19-57; ... | SZS w RFEM 6 powinien działać również dla wszystkich innych przekrojów z serii przekrojów IPE.

W celu przeprowadzenia konwersji dla całej grupy przekrojów IPE, wyrażenie regularne ma następującą konstrukcję:

W wyrażeniu (\d+) można wprowadzić dowolną liczbę dziesiętną. (IPE200, IPE300, ...)

Wyrażenie $1 odnosi się do wstawionej liczby dziesiętnej. Na poniższym rysunku wyrażenie regularne zostało dodane do tabeli konwersji Tekla.

W przypadku zastosowania dwóch miejsc dziesiętnych wyrażenie $1 odnosi się do pierwszej liczby, a wyrażenie $ 2 odnosi się do drugiej liczby. Poniższa tabela pokazuje to na przykładzie konwersji materiału.

W tym artykule opisano i wyjaśniono możliwe problemy podczas definiowania wyrażeń regularnych.

Nazwa przekroju 400*400 nie jest konwertowana za pomocą wyrażenia (\d+)*(\d+).

Gwiazdka * ma specjalne znaczenie w wyrażeniach regularnych i dlatego nie jest interpretowana jako zwykły znak. Aby w zwykłym wydruku użyć gwiazdki jako pojedynczego znaku, można wstawić ją z ukośnikiem odwrotnym \ , aby unieważnić jej specjalne znaczenie.

Nazwa przekroju RHS200*100*5 nie jest konwertowana za pomocą wyrażenia RHS(\d+)\*(\d+)\*(\d+).

Jeżeli zastosowanych jest kilka podobnych wyrażeń regularnych, może to spowodować użycie nieprawidłowego wyrażenia regularnego (patrz przykład na ilustracji).

Za pomocą indeksu górnego ^ można określić, że wyrażenie regularne zostanie użyte tylko wtedy, gdy pasuje do początku nazwy materiału lub przekroju. Wyrażenie ^(\d+)\*(\d+) nie jest już prawidłowe dla przekroju RHS, ponieważ nazwa przekroju RHS nie zaczyna się od numeru (np. 400x400).

Jak przekonwertować materiał/przekrój z programu RFEM 6 niezależnie od opisu normy?

W porównaniu z programem RFEM 6, programy Revit i Tekla przydzielają nazwy materiałów i przekrojów niezależnie od norm. Na przykład przekrój HEA 300 w programie RFEM 6 z różnych norm jest konwertowany na przekrój HEA 300 w programie Revit lub Tekla bez przypisywania normy do normy.

Wybór między symulacją stacjonarną (przy użyciu RWIND Basic) a symulacją przejściową (przy użyciu RWIND Pro) zależy od specyficznych wymagań dotyczących analizy wiatru, wymaganego poziomu dokładności oraz dostępnych zasobów obliczeniowych. Symulacje stanu ustalonego są odpowiednie do prostszych, stałych w czasie analiz, podczas gdy symulacje przejściowe są niezbędne do uchwycenia dynamicznego zachowania przepływu wiatru i jego wpływu na konstrukcje w czasie i są dokładniejsze niż symulacje stanu ustalonego.

Attyki stanowią wyjątkowe wyzwanie w analizie obciążeń wiatrem na budynki ze względu na ich położenie i złożone schematy przepływu, które generują. Na ich interakcję z obciążeniami wiatrem wpływa kilka czynników, które przyczyniają się do ich skomplikowanego zachowania:

Wysokość i ekspozycja

Attyki rozciągają się powyżej poziomu głównego dachu, narażając je na działanie wiatru z większą prędkością i inne schematy przepływu w porównaniu z niższymi partiami budynku. Oznacza to, że mogą one odczuwać znacznie różne ciśnienia wiatru, w tym siły wyporu.

Geometria i kształt

Kształt attyki - czy jest płaska, karbowana czy posiada inne cechy architektoniczne - może wpływać na przepływ wiatru nad attyką, prowadząc do złożonych układów wirowych i turbulencji. Takie schematy przepływu mogą wpływać na rozkład i wielkość ciśnienia wiatru na attykę i przyległe obszary dachu.

Interakcja z kształtem budynku

Ogólny kształt budynku wpływa na przepływ wiatru wokół budynku, co z kolei wpływa na obciążenie wiatrem attyki. Na przykład wiatr przepływający nad opływowym, aerodynamicznym budynkiem będzie zachowywał się inaczej niż wiatr w przypadku budynku o bardziej urwistej bryle. Ta interakcja może prowadzić do powstawania obszarów o wyższym ciśnieniu lub ssaniu na attyce, które są trudne do przewidzenia bez szczegółowej analizy.

Generowanie wirów

W przypadku wysokich attyk wysokich budynków przepływ wirowy może powodować powstawanie naprzemiennych wirów wirowych z obu stron attyki, co prowadzi do oscylujących ciśnień, które mogą powodować drgania konstrukcji. Efekty te w dużym stopniu zależą od prędkości wiatru, kształtu attyki oraz orientacji budynku na działanie wiatru.

Efekt podmuchu wiatru

Attyki mogą być narażone na podmuchy wiatru, w których krótkotrwałe wzrosty prędkości wiatru powodują zmienne obciążenia. Te przejściowe efekty są szczególnie ważne przy projektowaniu attyk, ponieważ mają one zapewnić, że będą one odporne na nagły wzrost obciążenia wiatrem bez uszkodzenia.

Biorąc pod uwagę tę złożoność, często stosuje się zaawansowane techniki symulacji, takie jak obliczeniowa mechanika płynów (CFD), aby dokładnie przewidzieć obciążenia wiatrem attyki. Zarówno symulacje stanu stacjonarnego, jak i przejściowego odgrywają pewną rolę, ale symulacje przejściowe pozwalają lepiej zrozumieć, w jaki sposób attyki reagują na zmieniające się warunki wietrzne w czasie w RWIND 2 Pro. Symulacje te umożliwiają uchwycenie natychmiastowych efektów podmuchów wiatru, powstawania wirów i wpływu przepływu turbulentnego, które mają decydujące znaczenie dla projektowania attyki pod kątem funkcjonalności i bezpieczeństwa w warunkach obciążenia wiatrem.

W programie RSECTION można analizować ogólne przekroje stalowe lub aluminiowe i określać właściwości przekroju efektywnego. Wymaga to rozszerzenia Przekroje efektywne dla RSECTION. W przypadku posiadania licencji na to rozszerzenie można w ogólnych danych przekroju aktywować opcję Przekrój efektywny do obliczeń.

Następnie należy zdefiniować normę, według której mają zostać przeprowadzone obliczenia. Obecnie dostępne są następujące opcje:

• EN 1993-1-1 i EN 1993-1-5
• EN 1993-1-3 (profilowane na zimno)
• EN 1999-1-1 (aluminium)

Efektywne właściwości przekroju zależą od sił wewnętrznych przekroju. W tym celu należy utworzyć przypadek obciążenia i zdefiniować jedną lub więcej konfiguracji sił wewnętrznych.

Po obliczeniach w tabeli wyświetlane są efektywne właściwości przekroju. W oknie graficznym można sprawdzić naprężenia w przekroju efektywnym.

Zapisany przekrój można zaimportować do programu RFEM lub RSTAB i wykorzystać do dalszych analiz.

Webinarium Określanie właściwości przekroju i analiza naprężeń w RSECTION przedstawia modelowanie i obliczenia przekroju formowanego na zimno. Znajdziesz tam więcej informacji.

Programy RFEM i RSTAB umożliwiają obliczanie konstrukcji tymczasowych, takich jak karuzele, kolejki górskie, sceny czy trybuny. Dla obu programów głównych dostępne są rozszerzenia, za pomocą których można wymiarować konstrukcje stalowe, aluminiowe i lekkie konstrukcje zgodnie z różnymi normami. Program RFEM jest idealnym narzędziem do analizy konstrukcji membranowych i kablowych.

Programy główne RFEM i RSTAB

Programy główne RFEM i RSTAB służą do definiowania modelu wraz z jego właściwościami i oddziaływaniami. W tym przypadku program RFEM okazuje się być bardziej wszechstronną opcją, ponieważ oprócz konstrukcji prętowych można analizować konstrukcje z elementami powierzchni, takimi jak membrany.

Dostępne normy

W przypadku wymiarowania stalowych konstrukcji prętowych i kablowych dostępne są następujące normy:

• EN 1993 (Eurokod 3)
• BS 5950 (norma brytyjska)
• AISC 360 (norma amerykańska)
• SIA 263 (norma szwajcarska)
• IS 800 (norma indyjska)
• GB 50017 (norma chińska)
• CSA S16 (norma kanadyjska)
• AS 4100 (norma australijska)
• NBR 8800 (norma brazylijska)
• SP 16.13330 (norma rosyjska)

Konstrukcje aluminiowe można projektować zgodnie z normami:

• EN 1999 (Eurokod 9)
• ADM (norma amerykańska)
• GB 50429 (norma chińska)

Rozszerzenia do analizy i obliczeń

Rozszerzenia do wymiarowania uzupełniają funkcje programów głównych. W modułach dodatkowych Stal Wymiarowanie and Aluminium Weryfikacja, można przeprowadzić analizę stanu granicznego nośności i użytkowalności oraz analizę stateczności zgodnie z normami wymienionymi powyżej.

W przypadku konstrukcji membranowych i kablowych, [[#/pl/produkty/rozszerzenia-dla-rfem-6-i-rstab-9/dodatkowe-analizy/form-finding Form-Finding{% Rozszerzenie\} ułatwia określanie kształtu modeli prętowych i powierzchniowych poddanych działaniu sił osiowych. Z drugiej strony można użyć programu RWIND do przeprowadzenia symulacji złożonych konstrukcji w cyfrowym tunelu aerodynamicznym Przenieś wygenerowane obciążenia wiatrem do programu RFEM.

Obliczenia dynamiczne

Jeśli konieczne jest przeprowadzenie analizy sejsmicznej lub wibracyjnej, odpowiednia Rozszerzenia są idealnym narzędziem do określania częstotliwości drgań własnych i kształtów drgań własnych lub do analizy wzbudzeń zewnętrznych.

W przypadku pytań dotyczących rozwiązań firmy Dlubal dla konstrukcji tymczasowych, prosimy o kontakt z naszym działem sprzedaży .

Zarówno RFEM, jak i RSTAB idealnie nadają się do modelowania i analizy elektrowni i konstrukcji Technologia przenośnika taśmowego jest odpowiednia. W zależności od zadania można korzystać z rozszerzeń dostosowanych do różnych branż, takich jak konstrukcje żelbetowe lub konstrukcje stalowe.

Programy główne RFEM i RSTAB

Programy główne RFEM i RSTAB służą do definiowania modelu wraz z jego właściwościami i oddziaływaniami. W tym celu program RFEM oferuje szersze możliwości, ponieważ analizę elementów skończonych można stosować również do modelowania i wymiarowania płaskich elementów konstrukcyjnych.

Rozszerzenia dla elektrowni i konstrukcji przenośników

Funkcjonalność programów głównych uzupełniają różne rozszerzenia. Dzięki rozszerzeniom Wymiarowanie i powierzchnie Wymiarowanie betonu można zdefiniować stan graniczny nośności, stateczności i użytkowalności zgodnie z różnymi normami.

Skręcanie skrępowane (7 stopni swobody)[[#/pl/produkty/rozszerzenia-dla-rfem-6-i-rstab-9/additional-analyses/torsional-warping-7-dof Rozszerzenie umożliwia również przeprowadzanie analizy zwichrzenia z maksymalnie siedmioma stopniami swobody. Rozszerzenie Analiza naprężeniowo-odkształceniowa umożliwia dla ogólnych kontroli naprężeń, w których istniejące naprężenia porównywane są z naprężeniami granicznymi. W przypadku projektowania plastycznego zalecamy Nieliniowe zachowanie materiału.

Obliczenia dynamiczne

Jeśli konieczne jest przeprowadzenie analizy sejsmicznej lub wibracyjnej, odpowiednia Rozszerzenia są idealnym narzędziem do określania częstotliwości drgań własnych i kształtów drgań własnych lub do analizy wzbudzeń zewnętrznych.

W przypadku pytań dotyczących rozwiązań firmy Dlubal dla elektrowni i konstrukcji przenośników, nasz odpowiemy na Twoje pytania.